آسیب شبکه بازویی (براکیال) یکی از مشکلات شایعی است که تأثیرات عمیقی بر کیفیت زندگی افراد دارد. این شبکه عصبی که از اعصاب گردنی نشأت می‌گیرد، مسئول کنترل حرکات و احساسات در ناحیه شانه، بازو و دست است.

هرگونه آسیب به شبکه براکیال می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تصادف، حرکات تکراری و فشارهای ناشی از وضعیت بدنی نادرست ایجاد شود. علائم این آسیب معمولاً شامل درد، ضعف عضلانی و کاهش حس در ناحیه آسیب‌دیده است. با توجه به اهمیت این موضوع، شناخت علل، علائم و روش‌های درمانی مناسب می‌تواند به پیشگیری و مدیریت بهتر این نوع آسیب‌ها کمک کند.

در این متن، به بررسی انواع آسیب شبکه بازویی، علائم، روش‌های تشخیص و درمان‌های موجود خواهیم پرداخت تا به درک بهتری از این مشکل پیچیده برسیم.

آسیب شبکه بازویی چیست؟

آسیب شبکه بازویی یا شبکه براکیال به آسیب‌هایی اطلاق می‌شود که به شبکه‌ای از اعصاب در ناحیه گردن و شانه که مسئول کنترل حرکات و حس در بازو و دست هستند، وارد می‌شود. این شبکه از ریشه‌های عصبی تشکیل شده و به عضلات و پوست ناحیه بازو، شانه و دست عصب‌دهی می‌کند.

شبکه براکیال به 2 دسته اصلی تقسیم می‌شود:

• اعصاب حرکتی که عضلات را کنترل می‌کنند.
• اعصاب حسی که حس را به مغز منتقل می‌کنند.

علائم آسیب به شبکه براکیال چیست؟

• ضعف عضلانی در عضلات مختلف بازو، شانه یا دست
• از دست دادن توانایی گرفتن یا بلند کردن اشیا
• کاهش دامنه حرکتی در ناحیه شانه، بازو یا دست
• احساس بی‌حسی یا سوزن سوزن شدن در ناحیه بازو، دست یا انگشتان
• احساس درد شدید
• از دست دادن حس دما یا لمس در ناحیه آسیب‌دیده
• تغییر در وضعیت بدن

انواع آسیب شبکه براکیال

شدت آسیب‌های شبکه بازویی بسته به نوع آسیب و میزان نیروی وارده، بسیار متفاوت است. به طور کلی، انواع اصلی آسیب‌های شبکه بازویی شامل موارد زیر می‌شود:

آسیب کششی

این آسیب زمانی رخ می‌دهد که اعصاب به شدت کشیده شوند و به پوشش محافظ عصب صدمه بزند. آسیب کششی باعث ایجاد مشکلاتی در انتقال سیگنال‌های عصبی می‌شود که ممکن است به خودی خود بهبود یابند یا برای بازگشت به عملکرد طبیعی به روش‌های درمانی ساده و غیرتهاجمی مانند فیزیوتراپی نیاز داشته باشند.

آسیب قطع

شدیدترین نوع آسیب شبکه بازویی، آسیب قطع است و زمانی اتفاق می‌افتد که ریشه‌های عصبی از نخاع جدا شود. آسیب شدیدی به حساب می‌آید و نیاز به درمان جراحی دارد.

آسیب فشاری

زمانی رخ می‌دهد که تومور، عفونت یا سایر شرایط پزشکی بر روی اعصاب فشار وارد کنند.

علت آسیب‌های شبکه بازویی چیست؟

آسیب‌های ناشی از تصادفات

تصادفات رانندگی یا سقوط‌ها می‌توانند منجر به آسیب به شبکه بازویی شوند. ضربه مستقیم به ناحیه شانه یا گردن می‌تواند به اعصاب آسیب برساند.

زایمان

در برخی موارد، فشار بیش از حد بر روی نوزاد هنگام خروج از کانال زایمان طبیعی می‌تواند منجر به آسیب به شبکه بازویی شود. این نوع آسیب به عنوان آسیب شبکه بازویی زایمانی شناخته می‌شود.

کشیدگی یا فشار شدید

فعالیت‌های ورزشی یا حرکات ناگهانی که باعث کشیدگی یا فشار به ناحیه شانه و گردن می‌شوند، می‌توانند منجر به آسیب به اعصاب شوند.

تومورها

تومورهایی که در ناحیه قفسه سینه یا گردن رشد می‌کنند، می‌توانند بر روی اعصاب شبکه بازویی فشار وارد کنند.

عفونت‌ها

برخی عفونت‌ها می‌توانند به اعصاب آسیب برسانند و منجر به مشکلاتی در شبکه بازویی شوند.

بیماری‌های عصبی

بیماری‌هایی مانند دیابت یا بیماری‌های خودایمنی می‌توانند به تدریج به اعصاب آسیب برسانند و منجر به مشکلات در شبکه بازویی شوند.

فشردگی مزمن

کشیدگی یا فشردگی مزمن اعصاب در ناحیه گردن (مانند سندرم تونل کارپال) می‌تواند منجر به درد و ضعف در بازوها شود.

ضربه مستقیم

ضربه‌های مستقیم به ناحیه شانه یا گردن در ورزش‌های تماسی، می‌توانند باعث آسیب به اعصاب شبکه شوند.

راه‌های تشخیص آسیب شبکه بازویی

معاینه بالینی

تشخیص آسیب به شبکه بازویی نیازمند ارزیابی دقیق بالینی و انجام تست‌های مختلف است. معاینه فیزیکی شامل بررسی قدرت عضلانی، حس و واکنش‌های حرکتی در بازو و دست‌ها خواهد بود.

تصویربرداری پزشکی

• اشعه ایکس: برای بررسی شکستگی‌های استخوانی یا تغییرات ساختاری در ناحیه گردن و شانه.
• ام آر آی: برای مشاهده بافت نرم، اعصاب و هرگونه آسیب به بافت‌های اطراف.
• سی تی اسکن: برای بررسی جزئیات بیشتر از استخوان‌ها و بافت‌های نرم.

الکترومیوگرافی

از تست الکترومیوگرافی برای ارزیابی فعالیت الکتریکی عضلات و تشخیص مشکلات عصبی استفاده می‌شود. این تست می‌تواند نشان دهد که اعصاب به درستی کار می‌کنند یا خیر.

تست‌های هدایت عصبی

برای اندازه‌گیری سرعت و کیفیت سیگنال‌های الکتریکی که از طریق اعصاب منتقل می‌شوند، از تست‌های هدایت عصبی استفاده می‌شود. اطلاعات آن، می‌تواند به تشخیص آسیب یا فشردگی اعصاب کمک کند.

آزمایش‌های خون

در برخی موارد، برای بررسی عفونت‌ها یا بیماری‌های خودایمنی که ممکن است به اعصاب آسیب برسانند، آزمایش‌های خون انجام می‌شود.

تست‌های عملکردی

پزشک طی تست‌های عملکردی ممکن است از بیمار بخواهد حرکات خاصی را انجام دهد تا توانایی حرکتی و قدرت عضلانی او را ارزیابی کند.

به طور کلی، تشخیص دقیق آسیب شبکه بازویی معمولاً نیازمند ترکیبی از این روش‌ها است تا پزشک بتواند بهترین برنامه درمانی را تعیین کند.

جهت تشخیص انواع آسیب‌های بازویی در مراکز تصویربرداری دکتر آیدین تقی لو، با شماره زیر تماس بگیرید:

راه‌های پیشگیری و درمان آسیب شبکه براکیال

پیشگیری و درمان شامل روش‌های مختلفی است که به بهبود وضعیت و کاهش خطر آسیب کمک می‌کند. برخی از راه‌های پیشگیری و درمان این نوع آسیب عبارتند از:

آموزش و آگاهی

آشنایی با خطرات شغلی و ورزشی و یادگیری تکنیک‌های صحیح در حین انجام فعالیت‌های بدنی، منجر به جلوگیری از بروز آسیب می‌شوند.

استفاده از تجهیزات ایمنی

استفاده از تجهیزات حفاظتی در ورزش‌ها یا مشاغل پرخطر، مانند کلاه ایمنی و محافظ‌های مناسب یکی دیگر از راه‌های پیشگیری است.

تقویت عضلات

تمرینات تقویتی برای تقویت عضلات شانه، گردن و بالاتنه برای افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش تنش در ناحیه گردن و شانه می‌تواند از آسیب اعصاب شبکه براکیال جلوگیری کند.

حفظ وضعیت بدنی مناسب

رعایت وضعیت بدنی صحیح هنگام نشستن و ایستادن و استراحت‌های منظم و تغییر وضعیت بدن در مشاغل یا فعالیت‌هایی که نیاز به حرکات تکراری دارند، در پیشگیری موثر است.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی شامل تمرینات تقویتی، کششی و تکنیک‌های درمان دستی برای بهبود عملکرد و کاهش درد است.

داروها

برای کاهش درد و التهاب ناشی از این بیماری، اغلب داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی توسط پزشک تجویز می‌شود.

عمل جراحی

در مواردی که آسیب شدید باشد یا درمان‌های غیرجراحی مؤثر نباشند، ممکن است برای ترمیم اعصاب نیاز به عمل جراحی باشد.